Recensie concert 7 februari 2015

Hemelse muziek in de drukke binnenstad

Het blijft een fenomeen. Het ene moment loop je door de drukke binnenstad van Eindhoven, waar de herrie van allerlei triviale zaken de geest in beslag neemt, het volgende zit je in de religieuze sfeer van een kerk in opperste concentratie te luisteren naar hemelse muziek. En dat ook nog samen met honderdvijftig mensen. Het verschil was deze zaterdagmiddag extra groot omdat het programma zo nauw luistert. A capella (onbegeleide) werken als Immortal Bach van Knut Nystedt, My heart is a holy place van Patricia van Ness en Warum ist das Licht gegeben van Johannes Brahms, kennen een grote dynamiek.

Luid zingen is geen kunst, om zacht te zingen met dezelfde intensiteit en uitdrukking is voor elk koor een uitdaging. Geholpen door de fraai dragende akoestiek van de Catharinakerk zong het Collegium Vocale Eindhoven bij tijd en wijle betoverend mooi. De steeds terugkerende kreet ‘Warum’ in Brahms’ motet, de homogeniteit in het harmonieuze My heart is a holy place en het mannenkoor aan het begin van Lux aeterna van Edward Elgar brachten ontroering en bewondering, voor de aandacht, de toewijding en de kundigheid waarmee de zangers in de muziek klommen.

Gemeten langs een hoge lat handhaafde Collegium Vocale Eindhoven zich uitstekend. Dit door Ruud Huijbregts goed getrainde koor bleef ook tijdens de lange spanningsbogen goed op toon, behield klank tijdens de uitgerekte akkoorden en begaf zich soepel en levendig door de verrassing van de middag, het op een haast filmische manier tot de verbeelding sprekende Dark night of the soul van de jonge Noorse componist Ola Gjeilo.