Recensie concert 6 september 2014

Een stijlvol en feestelijk jubileumconcert in de Cathrien

Hij bedankte in zijn inleidende praatje medeoprichter Jeroen Felix, hij was vol lof over de besturen waar hij mee heeft gewerkt en hij zette de vele vrijwilligers die Muziek in de Cathrien draaiende houden in het zonnetje. Je kunt jezelf moeilijk bedanken, maar als een woord van dank voor iemand op z’n plaats is, is het voor Ruud Huijbregts, onder wiens bezielende en deskundige leiding dit Eindhovense podium vijfentwintig jaar lang heeft gefloreerd. Vanaf de oprichting was er een lijst met werken die Huijbregts graag wilde uitvoeren. Het Magnificat van Carl Philipp Emanuel Bach stond daar hoog op, het kwam er, vanwege de uitgebreide en dus dure bezetting, nu pas van. De avond met muziek van drie zonen van Johann Sebastian Bach had stijl, was feestelijk op een serieuze manier. Een stevig en direct, transparant en helder zingend koor, een gaaf en beschaafd spelend orkest, vier solisten die qua stem en muzikale intelligentie goed met de muziek overweg konden, er kon deze avond weinig stuk.

De inleiding was stemmig, de fluiten in de Sinfonia van Wilhelm Friedemann klonken donzig mooi in de ruime akoestiek. Een korte psalmvesper van Johann Christian vormde het opstapje naar Carl Philipps dynamische Magnificat. Onder de vele memorabele momenten was het duet van tenor en alt het mooist. Vanwege de kunstig in elkaar vervlochten solopartijen, maar vooral vanwege de gelijkwaardigheid van de stemmen en de recht door zee muzikaliteit van alt Rosina Fabius en tenor Henk Gunneman. Ook sopraan Klaartje van Veldhoven droeg met haar sprankelende sopraan bij aan het hoge, professionele niveau van de uitvoering.