Toen koning Willem Alexander twee weken geleden naar Canada en de Verenigde Staten ging, nam hij het barokorkest Holland Baroque Society mee.
Tip voor Eindhovens burgemeester Van Gijzel: neem op een buitenlandse reis als cultureel visitekaartje Collegium Vocale en Instrumentale Eindhoven mee, een betere reclame kunt u voor Eindhoven niet maken.
Een land, een stad, is zo beschaafd als haar cultuur (cultuur in de zin van kunstzinnigheid) en bij het horen van het Magnificat, Gloria en Credo van Antonio Vivaldi was ik trots op mijn stad. Het gebeurt hier toch maar, in onze eigen stadskerk, op een gewone zaterdagmiddag. Eerst een halfuur beiaardmuziek van voortreffelijke kwaliteit die feestelijk over de zonnige binnenstad schalde, daarna in de toegankelijke omslotenheid van de door diezelfde zon sfeervol beschenen kerk drie van de mooiste werken uit barok voor koor en orkest.
De twee ensembles werkten onder de bezielende en krachtige hand van dirigent Ruud Huijbregts uitstekend samen. De milde koorklank werd fraai aangevuld door de ontspannen klank van het actief spelende kleine orkest.
Trefzeker, zuiver, muzikaal en retorisch verantwoord zong dit kamerkoor zich door de fraai vervlochten lijnen van Vivaldi’s bekende en steeds weer mooie werken, toon en spanning nimmer verliezend, zich bewust van de loop van de muziek en de harmonische onderbouwing.
Het enige dat ik miste was articulatie. Scherp uitgesproken medeklinkers geven meer reliëf en kader en aan deze, zich langs lange lijnen voortbewegende muziek en tillen haar op. Sopranen Caroline Spanjaard en Marjon Strijk en alt Louise Rijs zongen helder en betrokken, hoboïst en trompettist gaven een stralend randje aan het feestelijke Gloria.