Recensie concert 6 april 2007

Fraaie [...] 'Johannes'

[...]

Bachs Johannes Passion is korter, compacter en zakelijker van inhoud en toonzetting dan de Matthäus. In de uitvoering door Het Eindhovens Vocaal Ensemble (EVE) en het Brabantsch Muzyk Collegie, gisteravond in de Paters-kerk, leverden de sopraansoliste en het koor de mooiste momenten. Het jonge, ontspannen en stralende geluid van Marjon Strijk, met gemak tot in alle hoeken van de kerk reikend, raakte recht in het hart. Het EVE zat niet meteen goed in de toon en miste aanvankelijk glans op de koorklank. Het leek moeite te hebben met de akoestiek, die redelijk was, maar weinig meegaf.

Gaandeweg zong het directer en gemakkelijker, met als hoogtepunt de twee indrukwekkende slotkoren, die stonden als een huis. Tenor Ludwig van Gijsegem zong de evangelistenrol zoals altijd royaal en vol overtuiging, in de tenorsolo's stelde hij zich wat gereserveerder op. Christus werd - vanuit de preekstoel - gezongen door de bas Ronald Aijtink. Hij zette zijn partij met waardigheid neer, geholpen door het als een akoestisch schild dienende dakje van het gestoelte. Het Brabants Muzyk Collegie speelde dynamisch en met vaart. Niet alles was even gaaf en zuiver, de klank van de barokinstrumen-ten versmolt echter mooi en voegde zich soepel naar de beweging van koor en solisten.