Recensie concert 25 september 2010

Stabat Mater in Jenkinsjasje

Zaterdagmiddag jongstleden was de Eindhovense Catharinakerk voor muziekliefhebbers "the place to be". En zo'n 250 mensen hadden dat begrepen. Niet alleen vanwege het feit dat het Eindhovens Vocaal Ensemble op zijn thuislocatie concerteerde, begeleid door het Catharinaconsort. Maar vooral ook omdat er een Engels gastkoor uit Maidstone (UK) meezong in de reeks "Muziek in de Cathrien". Op het programma stond een magistraal werk uit 2008 van de in Wales geboren (1944) New-Age-componist Karl Jenkins: een Stabat Mater nog wel. Geen wonder dat velen op het puntje van de bank zaten om te horen hoe dat zou klinken.

Welnu, Jenkins heeft een onvergetelijke indruk gemaakt. De beide koren lieten in een perfect samengesmede twee-eenheid op de bekende klassieke tekst zijn imponerende muziek horen. Wat leek te beginnen als een ostinato dodenmars, eindigde in een hemelse extase. En daartussenin was ik oorgetuige van indringende klaagzangen, beurtelings in het Latijn, Engels en Aramees, virtuoos ondersteund door de oboe d'amore. De mezzosopraan vertolkte in haar fraaie dubbelrol door fysieke stemverandering de ideale samensmelting van verschillende culturen. En wat gebeurde er niet allemaal in het orkest, voor deze uitvoering verrijkt met percussie van allerlei soort: trommels, rammelaar en staafgong? Het publiek kwam ogen en oren tekort om het instrumentenspektakel in alle details te volgen. Kortom, "an amazing performance", en dat zomaar op een gewone zaterdagmiddag. De concertreeks in de Cathrien heeft vast nog meer verrassingen in petto.