Recensie concert 20 mei 2000

Eindhovens Vocaal Ensemble verovert nieuw gebied

Ondanks de verleidelijke lokroep 'Van de Ware Roem naar Europa' hadden zich zaterdagavond slechts weinig toehoorders naar het Muziekcentrum begeven om het concert van Het Eindhovens Vocaal Ensemble bij te wonen. Met deze titel, afgeleid van een Erasmus-tekst, verliet het gezelschap dit keer het barok- terrein om een nieuw gebied te veroveren.

Het hield een triomftocht door een geaccidenteerd, soms moeilijk begaanbaar landschap van de Nederlandse toonkunst uit de vorige eeuw. De eerste etappe die koor en orkest aflegden, ging door een fraaie maar saaie vlakte, de 'Colloquia familiaria' van Herman Strategier. De melancholieke en massieve zang, waarin de koristen vaak in een gesloten colonne oprukten, was moeilijk te realiseren doordat de sfeer van de expressie weinig afwisseling bood. Het Vocaal Ensemble bleek een goed getraind corps. Dirigent Ruud Huijbregts, een enthousiast en bevlogen musicus, had de touwtjes stevig in de hand en wist een voortreffelijke timing te bereiken. De sopraan Jolanda Sengers zong met een mooie en heldere toon op overtuigende wijze haar soli uit het stijlvolle opus. Toen klom men naar een flinke hoogte met het 'Concert voor Piano en Koor' van de Hongaarse-Nederlander Géza Frid. Een markant werkstuk met bravoure en een kernachtige afwisseling van ernst en luim. De virtuoze, wervelende klavierpartij, briljant en met allure vertolkt door Hanna Devich, getuigde van het feit dat de componist zelf een eminent piano-vakman was. Liszt-achtige trekjes, glissandi, een fantasierijke kleuring, verrassende effecten en vooral spiritualiteit en spanning sierden het piano-parcours. Het koor leverde een knappe prestatie door met ritmische accuratesse de capriolen en polyfone opwellingen van de partituur bruisend tot leven te brengen.

Het Eindhovens Kamerorkest, een alert strijkersgroepje, maakte furore met Hendrik Andriessens bekende 'Kuhnau-variaties'. Men musiceerde fijnzinnig en met zeggingskracht. Tot slot kwam de 'Canticum Europaeum' voor sopraan, bariton, koor en orkest van Louis Toebosch op de lessenaars. Over de uitvoering met z'n delen van oud christelijke kerkgezangen uit Oost-Europa en teksten over Benedictus uit het Westen zou men kunnen zeggen: Oost, West, Vocaal Ensemble best. Deze vocalisten hielden een pakkend pleidooi voor de gecompliceerde compositie en ontplooiden een levendige dynamiek. Het orkest, nu versterkt met een kundig koppel blazers, begeleidde met verve. De twee solisten, Jolanda Sengers en Joep Bröcheler, hadden zich intensief ingeleefd in het idioom van hun partijen en droegen zo ook bij tot de 'Ware Roem' van de Nederlandse muziekcultuur.