De in juni van dit jaar ontdekte aria 'Alles mit Gott, und nichts ohn ihn' van Johann Sebastian Bach werd geschreven in 1713, ter gelegenheid van de installatie van de gemeenteraad van de stad Mühlhausen. Het gaat om een strofenaria van maar liefst twaalf coupletten, de eerste Brabantse uitvoering, o.l.v. Ruud Hijbregts in de serie Muziek in de Cathrien, liet er drie horen. En dat was genoeg. 't Is een aardige aria, licht en luchtig, goed zingbaar, met een openingszinnetje dat gemakkelijk in het geheugen plakt, en met mooie instrumentale partijen. Caroline Spanjaard was de ideale vertolkster van deze eerste Zuid-Nederlandse uitvoering. Ze wist, toegewijd begeleid door het Catharina Consort, de combinatie van lichtvoetigheid en religiositeit die kenmerkend is voor dit soort Bach-aria's aantrekkelijk te presenteren.
Muziek in de Cathrien besteedt dit seizoen aandacht aan de combinatie Bach/Buxtehude.
De muziek van Buxtehude (1637-1707) spreekt gemakkelijker aan en is minder gecompliceerd
dan die van Bach (1685-1750). Dat was duidelijk te horen in 'Magnificaf en 'Der Herr ist mit mir'.
In deze in vergelijking met Bach duidelijk minder gelaagde muziek kwamen koor en orkest direct
en redelijk stevig over, vonden ze elkaar gemakkelijk in de relatieve eenvoud van de partijen.
Bij de Cantate nr. 71 'Gott ist mein König' van Bach leken de musici niet allemaal dezelfde
kant op te lopen. Het koor klonk wat wankel, zangers en instrumentalisten konden elkaar soms
niet vinden, de stemming was niet in orde, met name tussen het koor, de blokfluitisten en de
hoboïsten boterde het qua intonatie niet. Grote kracht van dit gezelschap en met name het koor
is dat het in staat is zich te herstellen en terug te komen als het even niet lekker loopt.
Mooiste moment was het zesde (korte) koor uit de Cantate. Hoewel ook daarin niet alles
vlekkeloos verliep, werd wel weer duidelijk hoe hoog en aangrijpend de compositorische
kwaliteiten van Bach waren. De vier solisten hadden vrij ondankbare partijen. Een enkele
partij was melodisch wel mooi, maar allemaal waren ze te kort om echt iets neer te kunnen zetten.