Het 'sopraantje' van het EVE 2003

Vorig jaar droomde ons sopraantje aan het einde van haar relaas alvast weg naar het volgend jaar en vroeg zich af op het net zo’n memorabel jaar zou worden. Het begon met de uitvoering van een van de meest geliefde werken van de hofcomponist van het kasteel. Het sopraantje was alleen niet zo in haar nopjes met een paar van de minstrelen die een minder goede prestatie leverden dan ze gewend was. Nog vóór haar welverdiende zomerreces meldde de hofarchitect haar dat het kasteel hier en daar enige scheuren begon te vertonen. Het sopraantje belegde snel een beraad met de familie over hoe de schade te herstellen. Tijdens dit beraad bleek al gauw dat naast de reparatie van de scheuren er ook diverse ideeën waren voor verbouwing van het kasteel en zelfs een ingrijpende renovatie van de fundamenten. Het sopraantje gaf vervolgens opdracht aan een team van architecten om hiervoor plannen te maken en de omvang van de verbouwing te bepalen.

Na een verblijf in het adelijk zomerhuis “Catharinastaete” kon ons sopraantje in het najaar tot haar grote plezier weer haar intrek nemen in het kasteel van Meare. Daar zong ze weer uit volle borst de haar zo geliefde nootjes. Om dit te vieren organiseerde het sopraantje een feest voor de hele familie. Natuurlijk –hoe kan het ook anders- stond dit feest geheel in het teken van de muziek. Alle leden van de familie dosten zich uit in kleurige kostuums en vulden deze mooie avond met optredens van diverse pluimage. Zo brachten een drietal van onze kleinste familieleden een nieuw lijflied en zong een ander familielid een lofzang op de paddestoel. De hele familie genoot met volle teugen van dit feest.

Na een gastoptreden in een naburige abdij rond de kersttijd, wijdde het sopraantje zich weer aan het grootste werk van de hofcomponist waarmee zij dit jaar zelfs tweemaal haar kunsten mocht vertonen. Gelukkig werkte alle mistrelen deze keer wél prima mee.

Later werd de hele familie door de groothertog van de provincie uitgenodigd om een speciaal concert te geven ter nagedachtenis aan een grote slag die 60 jaar geleden in het land had plaatsgevonden. De groothertog en zijn vazallen waren erg te spreken over de zangkunsten van het sopraantje waardoor zij ook weer innig tevreden huiswaarts keerde.

Met het realiseren van de verbouwing van het kasteel nog voor de boeg kijkt het sopraantje met een tevreden gevoel terug op het afgelopen jaar. Ze is erg benieuwd hoe mooi het kasteel na de verbouwing zal worden en kijkt daar al hoopvol naar uit.