Het 'sopraantje' van het EVE 2002

Na het geweldige jaar 2001 waarin toch wel hoogtepunten te melden waren (mag ik u even het 20-jarig familiefeest in herinnering roepen) voelde ons sopraantje aan haar adellijk water dat ook 2002 wel iets in petto zou hebben, en ja hoor…. Niet lang nadat haar water op een aangenaam adellijk temperatuurtje was kreeg ze lucht van een nieuwtje over een boek van de hand van een lokale schrijver. Het boek behandelt het lijflied van ons sopraantje, want zo mogen we het wel noemen! De schrijver beweerde dat hij een nieuw coupletje ontdekt had en omdat het sopraantje er meer van wilde weten stuurde ze de baron (je weet wel: van Huijbregen tot Huijbregts) erop af. De beide heren hadden een geanimeerd gesprek en het kwam tot een vruchtbare samenwerking. Het coupletje "Es lebe der König" werd vastgelegd op een moderne zwarte schijf en de schrijver hield een duidelijke maar lange verhandeling over het hoe en waarom van het stukje.
Dat het om een wereldpremière ging realiseerde zich ons sopraantje terdege maar ze denkt dat het in de hele adellijke wereld nog niet erg doorgedrongen is. Ons sopraantje hoopt dat de kroonprins van haar rijk nog eens aan haar denkt als hij koning wordt, wat een toepasselijker lied kun je krijgen bij je kroning en welk een mooiere hemelse keeltjes zullen dat lied uitvoeren?
Maarre…..niet teveel dromen sopraantje, blijf op je adellijke beentjes staan, denk nog maar eens aan die Hooooohe Messe, het bekende lijflied dus, wat zijn naam eer aandoet. Een ver familielid, U weet wel, dat een paar jaar geleden op het witte paard werd weggevoerd naar een ver land, was speciaal teruggekomen en schraapte zijn keel om ook al die Hooohe noten uit te voeren. Het werd een mooi weerzien.

Dat niet iederéén verstand heeft van muziek ontdekte ons sopraantje tijdens een klein optredentje op een avond bij mensen die altijd erg vrolijk worden van de gekozen muziek. In het programma stond dat er iets gezongen werd van Jean Raisin, U weet natuurlijk dat het Racine moet zijn, wellicht dat degene die het typte een groot liefhebber is van deze gedroogde kleinoodjes en zich daardoor liet verleiden tot deze smakelijke vergissing?

Nog een andere blijde gebeurtenis was de geboorte van een nieuw baronnetje: Johan Sebastiaan Bas! Excuseer, het sopraantje laat zich even gaan, het is natuurlijk Sebastiaan Johannes Bas, maar u moet het met mij eens zijn dat de vergelijking wel heel dicht bij ligt! Op het moment dat hij zacht tegen de adellijke billen werd getikt en zijn eerste kreten liet stromen uit het baronale keeltje was duidelijk dat het een veelbelovend geluid was, de opvolging is verzekerd.

De rest van het jaar verliep relatief rustig, er klonken 2 stukken die erg geliefd zijn bij alle leden van de familie en die men niet vaak genoeg kan zingen. Vreemd als men bedenkt dat het gaat om twee werken die de dood bezingen, De familie kan men toch niet echt morbide noemen?! Het sopraantje droomt weer weg en denkt na over het komende jaar, zou het weer zo'n memorabel jaar worden?