Het E.V.E. verkeert momenteel in 'n soort van aanloopfase naar
volwassenheid.
En om nu even in beeldspraak verder te gaan:
Er is enigszins sprake van 'n sprookjessfeer.
Het Kasteel (Eckart) is er immers al! Het wachten is nu op het struikelen
van 'n lief 'sopraantje' die daarbij op de trappen van het Kasteel haar
linkermuiltje verliest, dat vervolgens door een rijke knappe prins (misschien
wel 'n tenor) wordt opgeraapt!
Wanneer dat muiltje ook nog past, dan is wellicht al het -financiële- leed geleden.
Het "ezeltje strek je - tafeltje dek je" -syndroom behoort dan tot het verleden,
immers het servet is dan niet meer te groot noch het tafellaken te klein!